czwartek, 2 kwietnia 2015

02.04 Światowy Dzień Świadomości Autyzmu. „Zrozumieć i pokochać autystyka”




Dziś jest ten dzień. Światowy Dzień Świadomości Autyzmu. Autyzm jest powszechnie znany i coraz więcej ludzi na niego cierpi. A czy każdy z Nas wiem czym on jest? Jak się objawia i jak żyją ludzie , którzy na Autyzm cierpią? Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, które najczęściej ujawnia się w ciągu pierwszych trzech lat życia jako rezultat zaburzenia neurologicznego, które oddziałuje na funkcje pracy mózgu. Autyzm i jego pochodne, jak podaje statystyka, występują raz na 500 osób i występuje cztery razy częściej u chłopców niż dziewczynek. Dochody, stopa życiowa, czy wykształcenie rodziny nie mają żadnego wpływu na występowanie autyzmu. Autyzm ma wpływ na rozwój mózgu w sferach rozumowania, kontaktów socjalnych i porozumiewania się. Dzieci i dorośli z autyzmem najczęściej mają kłopoty z komunikacją w grupie i wspólnych czynnościach. Zaburzenia utrudniają im porozumienie z innymi i stosunek do świata zewnętrznego. Chorzy mogą wykonywać te same ruchy ciała ( np. machanie ręką, kołysanie się ), nietypowe reakcje wobec ludzi, lub przywiązanie do przedmiotów, czy sprzeciwianie się jakimkolwiek zmianom w rutynie. W niektórych przypadkach może występować agresja i/lub samookaleczanie się. Autyzm jest trzecim najczęściej spotykanym upośledzeniem rozwojowym- częstszym niż zespół Down'a. Jednak większość społeczeństwa, w tym wielu pracowników służby zdrowia, świata nauki, nadal nie rozumie jak autyzm oddziałuje na osoby chore i jaki jest najlepszy sposób pracy z osobami cierpiącymi na autyzm. Bardzo trudno jest zrozumieć autystyka , jeszcze trudniej jest zdobyć jego zaufanie i akceptację. Wiem to z własnego doświadczenia. Od dłuższego czasu pracuję w klasie integracyjnej, do której uczęszcza chory na Autyzm chłopiec. Na pierwszy rzut oka, zupełnie zdrowy. Uśmiechnięty, z cudownymi błękitnymi oczami, zawsze pięknie ubrany. Jednak ma on swój własny świat. Świat do którego nie chce nikogo wpuścić. Zamknięty na innych ludzi, dostępny tylko dla Niego. Jest bardzo nieufny, nerwowy. Ogromnie boi się ciemności i głośnych dźwięków. Nie znosi przebywać w zatłoczonych miejscach, najbardziej lubi samotność. . Adaś jest bardzo głęboko zaburzony i nie mówi, porozumiewa się z Nami za pomocą tzw. „piktogramów”. Stale powtarza te same czynności takie jak np.: zgrzytanie zębami, bieganie bo klasie i stukanie palcami w tablicę, głośne tupanie. Ma swoje ulubione płyty, książki i gry. Uwielbia odgłosy zwierząt, wszelkiego rodzaju drewniane układanki i ksiązki o zwierzętach. W zasadzie ma swoje wybrane z których korzysta każdego dnia. Płyta z muzyką relaksacyjną „Kojący Śpiew Ptaków”, płytę wraz z obrazkami „Animal Soundtracks” , książkę „Księga zwierząt” i wszystkie drewniane układanki jakie mamy. Potrafi godzinami przeglądać swoją ulubioną książkę i słuchać śpiewu ptaków. Uwielbia również wszelkiego rodzaju porządki. Często zamiata klasę, wyciera stół po śniadaniu, myje talerzyki.Do szkoły zawsze przyprowadza go Mama. Kobieta wiecznie uśmiechnięta od której bije ogromna radość i chęć życia. Jest niesamowicie zaangażowana we współpracę  z Nami i zawsze chętnie korzysta z Naszych rad. Mimo, że Adaś to przypadek ciężki bo prócz Autyzm ma także Upośledzenie Umiarkowane, to mama nie traci pogody ducha. Ma w sobie tyle pozytywnych emocji, że inni mogli by się tego pozytywnego nastawienia uczyć. Moje pierwsze tygodnie samego kontaktu z Adasiem były bardzo trudne. Nie chciał ze mną współpracować, złościł się, kopał, gryzł i szczypał. Ja sama po całym dniu pracy byłam wyczerpana. Każdy zakaz wyprowadzał go z równowagi do tego stopnia , że rzucał wszystkim co miał pod ręką. Z czasem nauczyłam się z nim kontaktować, porozumiewać, współpracować, nauczyłam się po prostu Adasia. Jest wspaniałym chłopcem i uwielbiam go z całego serca. Pamiętam jak pierwszy raz  się do mnie przytulił. Po prostu, tak bez powodu przyszedł, uśmiechnął się i objął mnie całą swoją siłą. To było niesamowite gdyż raczej unika on takich sytuacji. Z każdym dniem uczyliśmy się ze sobą współpracować. Dawałam z siebie wszystko i cierpliwie znosiłam każdy jego napad wściekłości. Serce mi się krajało jak patrzyłam jak chwilę po napadzie wściekłości następuję ogromny żal a jego cudne błękitne oczy napełniają się łzami. Autyzm to straszna choroba, wymagająca stałej terapii i ogromu pracy. Z ręką na sercu mogę przyznać, że nie można poddawać się na starcie. Trzeba najpierw poznać i zrozumieć dziecko autystyczne aby mu pomóc. Ja Adasia poznaję coraz bardziej każdego dnia i z dnia na dzień skrada więcej mojego serca. Dzięki determinacji mojej i koleżanek , które razem ze mną pracują w tej klasie widać znaczącą poprawę w zachowaniu Adasia. Nauczył się dłuższy czas skupiać na różnego rodzaju zadaniach, zaczyna rozumieć polecenia bez wcześniejszego pokazania gestem, chętniej uczestniczy w zajęciach grupowych takich jak np. rytmika. Zawsze będę powtarzała, że jest chłopcem niezwykłym i zawszę będę miała do Niego ogromną słabość. Jest trudny ale na swój sposób wspaniały.


Prace Adasia















Piktogramy dzięki którym się porozumiewamy






To co Nasz Adaś lubi najbardziej :)













Przykład Adasia w pełni oddaje obraz Autyzmu. Stereotypowe powtarzające się czynności, zaburzenia mowy, słaby kontakt wzrokowy, nadmierne porządkowanie, autystyczna izolacja, przymus stałości otoczenia,

Warto wiedzieć czym jest Autyzm. Każdy z Nas może kiedyś w swoim życiu mieć do czynienia z autystą. Bądźmy otwarci na otaczający nas świat. Otwarci, życzliwi i tolerancyjni. Autysta to też człowiek, tak samo ważny i tak samo wspaniały jak my wszsycy.


W swoim poście korzystałam z tej strony. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Contact Us

Find Us
Copyright © 2016 Magiala , Blogger