Ważne to , co teraz.

Czym jest życie bez marzeń? O ile bardziej bylibyśmy smutni gdyby nie marzenia. Byłoby nam zdecydowanie trudniej gdyby nie plany. Bylibyśmy zdecydowanie ubożsi gdyby nie wspomnienia. Czasem jednak marzenia pochłaniają nas tak bardzo , że żyjemy tylko nimi a wspomnienia stają się być codziennym elementem naszego życia. Przestajemy planować, żyć tym co teraz,  a skupiamy się na tym co było, wykopujemy z głębi serca te najpiękniejsze momenty naszego życia, wracamy do nich i próbujemy sobie wmówić, że wciąż jest tak jak dawniej, że ten piękny czas za którym tak tęsknimy wciąż trwa albo wróci już wkrótce. I wiecie co? To zabija. Przez moment jest cudnie, ale za chwilę wraca rzeczywistość i okazuje się, że wszystko jest tak jak było pół godziny wcześniej. Trzeba żyć dniem dzisiejszym, nawet jeśli serce z tęsknoty pęka. 

Czasu nie cofniemy, słów wypowiedzianych w nieodpowiednim momencie i w nadmiarze emocji też nie. Krzywdy jaką wyrządziliśmy innym nie naprawimy jednym "przepraszam" a straconego zaufania nie odzyskamy już nigdy choćbyśmy się nie wiem jak starali. Każdy z nas popełnił przynajmniej raz w życiu taki błąd, którego żałuje do dzisiaj. Każdemu z nas udało się coś totalnie spieprzyć. Sztuką jest to zauważyć i nie popełniać więcej tego samego błędu. Bywa, że na skutek tego pieprzonego błędu musimy odpuścić i zrozumieć, że co było nie wróci, że na własne życzenie straciliśmy to, kochaliśmy i wciąż kochamy najmocniej. Mądrość człowieka chyba na tym właśnie polega. Trzeba pogodzić się z tym co daje nam los i z tym, co mamy na własne życzenie. Choć boli cholernie, choć serce rozrywa i łzy ciśnie do oczu. 

Musimy żyć tym co teraz, szukać pozytywów w każdym nowym dniu, Myśleć o tym co mamy a nie o tym, czego nam brak i za czym tęsknimy. Wspomnienia są piękne i bardzo ważne, ale jeśli będziemy żyć tylko nimi, to utoniemy w morzu własnych łez. Nie jest łatwo, nikt nie mówił, że będzie. Każdy z nas jest kowalem własnego losu i każdy z nas płaci za swoje błędy. Czasem cena jest ogromna, ale zawsze czegoś to nas nauczy. 

Wiem jedno, co było, nie wróci, choćbyśmy na głowie stanęli nie odzyskamy straconego czasu i zaufania. Także, kochajmy, szanujmy to co mamy, bądźmy szczerzy, nie rańmy tych których kochamy i bądźmy prawdziwi, prawda zawsze wygrywa. A, zapomniałabym - wspominajmy, od czasu do czasu. Bo wspomnienia też są piękne!